رانت از بین نمی رود و صرفا از گروهی به گروه دیگر منتقل می شود!

Ø     وقتی تخلف و فساد کشف شده دوباره در صحن مطرح می شود/ مستندات به سیستم قضایی سپرده شود

Ø     آیا می توان بساط رانت و فساد را از ساختار شهرداری حذف کرد؟

Ø     یادآوری به آقای شهردار / چرا شهرداری باید یک روزنامه سیاسی داشته باشد!

Ø     انتصاب یک پیرمردِ بازنشستهِ سیاسی برای روزنامه ای که می خواست سیاسی نباشد!

Ø     بازنشسته سیاسی در همشهری چه کرد؟ پسرش را استخدام و برای آسایش بیشترِخود اتومبیل 120 میلیون تومانی خرید!

Ø     2 سوال از نجفی / چرا روزنامه همشهری همچنان سیاسی است / بساط رانت و فساد برچیده شد ؟

Ø     وقتی نمی توان از «همشهری» چشم پوشی کرد/ طمع جریانات سیاسی به موسسه فرهنگی

Ø     چند پیشنهاد برای  راستی آزماییِ  تعهد به رانت زدایی

Ø     روزنامه «همشهری» بدون آگهی ها چقدر تیراژ دارد!

Ø     «همشهری» را به بخش خصوصی واگذار کنید

 

🔷🔹 عابدین سالاری اسکر، سردبیر هفته نامه« طهران شهر»

  می گویند در دورهِ مدیریتِ قبلی موسسهِ «همشهری» "تخلف و فساد" گسترده ای رخ داده است ". منطقا این عبارت، بدین معناست که تحقیق و تفحص لازم انجام شده و به نتیجهِ فوق رسیده اند. پس، طرح آن در شورا ضرورتی ندارد و صرفاً هدر دادنِ وقت و هزینهِ صحنِ شورای شهر ( هر جلسه؛ 700 میلیون تومان ) است . اکنون، باید مدارک ومستندات را به سیستم قضائی سپرده و پیگیر به نتیجه رسیدن آن باشند.

طراح محترم "تحقیق و تفحص" می گوید:« هدف مصونیت سازی ساختار و فرهنگ شهرداری از تجربهِ رانت و فساد است .» حال، مساله این است، آیا در دوره جدید لوازم و ملزوماتِ نیلِ به این هدف رعایت شده است یا خیر ؟ برای پاسخ به این سوال، به 18 مرداد ماه بر می گردیم . در آن تاریخ، شهردار تهران گفت:« چه ضرورتی دارد که شهرداری یک روزنامه سیاسی داشته باشد ؟ در کجای دنیا این را می بیند ؟.... اگر دنبال کار سیاسی بودیم مثل برخی ها ، این روزنامه ابزار خوبی است.»

آقای شهردار بعد از استقرار، در اولین انتصاب، یک پیرمردِ هفتاد سالهِ سیاسی را که حتی سابقه یک روز کار مطبوعاتی و رسانه ای ندارد، به مدیریت این مجموعه منصوب کرد. وی نیز در این مدت، برخی از نیروها را تعدیل ، تعدادی از مجلات زنجیره ای را تعطیل ، خط مشی سیاسی روزنامه را تغییر و این اواخر، گفته می شود که پسرِ خود را به استخدام "همشهری" درآورده و برای رفت و آمد خود نیز، یک خودرو مزدا به قیمت 120میلیون تومان خریداری کرده است .

🔻 اکنون، بعد از گذشت 7 ماه ، دو سوال جدی مطرح است:

1-    چرا آقای شهردار که روزگاری مدعی عدم نیاز شهرداری به یک روزنامه سیاسی بود، انتشار آن را ادامه داد؟

2-    آیا بحث رانت و فساد از این مجموعه رخت بسته است؟ و به قول عضو محترم شورا، آیا مصونیت سازی رخ داده است؟! 

پاسخ سوال اول، در انتهایِ ادعای مردادماه آقای شهردار آمده است؛ "اگر دنبال کار سیاسی بودیم، این روزنامه ابزار خوبی است." واقعیت این است که علیرغم عوام فریبی های رایج ، هیچ جریانِ سیاسی به راحتی از روزنامه "همشهری" چشم پوشی نخواهد کرد.

پاسخِ سوالِ دوم  نیز، برای امثالِ من روشن است ،بر اساسِ قانونِ بقای "رانت"، رانت از بین نمی رود، بلکه از گروهی به گروه دیگر منتقل می شود! اما از آنجائیکه، مدیرانِ کنونی شهرداری استخدامِ "ژن های خوب" ، "نوچه های  سیاسی" و "رفقای بازنشسته"  را رانت ندانسته و حق طبیعی خود (پیامِ رای مردم!) می دانند .

با ادبیاتِ آنها سخن می گویم ، عمدهِ استدلال این ها، این است که چون تیراژ مجلات "همشهری" پایین بوده و زیان ده می باشند، آن را تعطیل کردیم ( در این مورد درست می گویند). حال، یک آزمون جدی برایِ راستی آزماییِ میزانِ تعهد به رانت زدایی پیشنهاد می کنم.

پیشنهاد

یک روزِ معین در هفته، با اعلانِ عمومی قبلی، مبنی بر اینکه "ضمیمه نیازمندیهای رایگان «همشهری» چاپ نمی شود"، اقدام به چاپ صفحات اصلی روزنامه کنند . در این حالت، اگر تعدادِ فروش این روزنامه ( منهای خریدِ ادارات دولتی )  به هزار نسخه رسید ( فقط هزار نسخه در اشلِ جمعیتِ 10 میلیونی تهران) ، آنگاه، حقیر حاضرم نشریه خود را به صورت رایگان در اختیار شهرداری قرار داده و برای همیشه با دنیای روزنامه نگاری خداحافظی کرده و مدافع سینه چاک آنها شوم!

راه حل

اگر مدیرانِ شهری، واقعا به دنبال کار سیاسی نبوده و به دنبال حذف رانت و فساد هستند، باید «همشهری» را به بخش خصوصی ( با اولویت کارکنان همشهری ) واگذار کرده و پیش از این، از جیبِ مردم تهران هزینه نکنند !