گزارش «طهران شهر» از اعتراضات به ثمر ننشسته اهالی «سرآسیاب»

زندگی با طعم موش!

 

🔴آسیب های اجتماعی پشت نقاب بومی یک محله

🔴استشهادی برای شهرداری

🔴تفریح اینجا گران است!

🔴هزینه های لاکچری در محله های فرودست

🔴مانور اقدامات در «سر آسیاب»

🔴کانکس های بحران فاقد امکانات  برای زمان بحران

🔴فرونشست زمین در کمین محله «سرآسیاب»

 

 

خطر در کمین محله «سرآسیاب مهر آباد»

جنس معضلات محله «سرآسیاب مهر آباد» در منطقه 9 شهرداری تهران درست مثل محلات دیگرنیست. اعتراض اهالی نسبت به امور جاری محله شان بسیار بیشتر از سایر امور است. اهالی اشاره می کنند که محله بافت سنتی و قدیمی داشته و وجود اهالی قدیمی و بومی باعث شده تا برخی از معضلات و آسیب های اجتماعی در این محله کمتر خودنمایی کرده و یا چهره زشت آن چندان آشکار نشده باشد... اما در کنار آن برخی از چالش یا کمبود ها باعث شده که محله را با کاستی هایی روبه رو سازد و خدمات شهرداری را زیر سوال  ببرد!

خسته و درمانده از موش!

 اشاره سالمندان این است که شهرداری در امور جاری محله کم کاری می کند ...« مشکل موش در کل تهران قدیمی و همیشگی است، اما این معضل در «سرآسیاب مهر آباد» کمی بیشتربه چشم می آید... بارها دانش آموزان وسط خیابان جیغ های بلند زدند و با دیدن موش وحشت کرده اند. 137 هم زنگ زدیم. پیگیری کردیم، ولی اقدام موثری صورت نگرفته است. مخازن زباله  به صورت هفتگی شستشو وگند  زدایی نمی شوند... جوی های آب باید به صورت دایمی و مستمر لایروبی شوند، اما اهمیتی داده نمی شود. مردم هم چندان رعایت نمی کنند . هنوز فرهنگ خروج زباله در ساعت مقرر وجود ندارد ... تفکیک زباله از مبدا هم بین خانواده ها رواج ندارد. موش ها یا داخل مخازن زباله می لولند یا از جوی های آب بالا و پایین می روند.

راه اندازی میدان میوه تره بار، وعده سرخرمن!

مشکل دیگری که اهالی به آن اشاره دارند، به نبود بازار میوه و تره وبار در محله بر می گردد؛ اگرچه شهردار ناحیه در آخرین اظهاراتش اعلام کرده بود که راه اندازی میدان میوه و تره بار دریک مجتمع خدماتی چندمنظوره دستور اقدام است، اما نارضایتی اهالی حکایت دیگری را نقل می کند... «قبلا تمام نیاز های اساسی محله در یک میوه و تره بار که در محله وجود داشت تامین می شد. اما حالا میدان میوه و تره بار نداریم. کمتر از دو ماه دیگر هم به آغاز سال نو مانده و باز اهالی برای تهیه میوه و سبزی باید مسافت زیادی را طی کنند و سرگردان شوند... بارها به شهرداری منطقه یا اعضای شورایار  در این مورد اعتراض کردیم. نامه نوشتیم... استشهاد محله پر کردیم. هر بار گرچه با پاسخ های امیدار کننده ای روبه رو می شویم، اما هنوز  اقدامی در این زمینه صورت گرفته نشده است. کمترین خواسته ما از مسئولان شهرداری و محله احداث یک میدان میوه و تره بار است و البته درخواست بزرگی هم نیست.»

چراغ های پایه دار برچیده شدند!

یکی از سالمندان محله که کنار مغازه ای به عصایش تکیه زده بود از رسیدگی شهرداری به محله چندان راضی نیست و می گوید: «هر سال دریغ از پارسال! یک سال تعدادی چراغ تزئینی پایه دار با روشنایی مناسب در خیابان «سی متری طالقانی» و «توکلی» نصب شد که هم روشنایی خیابان را تامین می کرد و هم از نظر زیبا سازی بسیار موثر بود اما متاسفانه مدتی است که این چراغ ها را از سطح محله جمع آوری کرده اند...شهرداری باید هر سال طرح های جدید و چشم گیری برای محلات، کوچه ها یا خیابان ها داشته باشد نه اینکه از امکانات محله کم کند... ما پیشرفت می خواهیم نه پسرفت... شهرداری چراغ ها را به بهانه هزینه بالای نگه داری جمع آوری کرده... اگر قرار بود چراغ ها جمع آوری شوند چرا از ابتدا برآوردی در مورد هزینه های آن نکرده بودند؟»

محله جای پیاده روی نیست!

«محمد صولتی»، دبیر شورایاری محله «سرآسیاب مهر آباد» در گفت و گو با خبرنگار «طهران شهر» با اعلام اینکه میدان میوه و تره بار از اولویت های مردم بوده و در این زمینه پیگیری های زیادی نیز صورت گرفته شده است، خاطر نشان می سازد: زمین مورد نیاز آن از سوی شهرداری تهران خریداری شده است اما متاسفانه این زمین حدود یک سال است که رها شده و اقدامی برای آن انجام نشده است.

یکی ازبانوان محله از گران بودن سانس های استخر در محله صحبت  می کند و می گوید: «برای درصد بسیار کمی از خانم ها هزینه های استخر مبلغ چندان بالایی نبوده و از امکانات استفاده می کنند اما در بین همسایه ها و دوستانم، خانواده های بسیاری هستند که توان مالی پرداخت شهریه ها را ندارند و دلشان می خواهد که از امکانات استفاده کنند. نهایت هر دو اعضای خانواده یعنی پدر یا مادر باید کارکنند تا از عهده مخارج کلاس های جانبی خودشان یا فرزندشان برآیند اما در حال حاضر این امکان برای بسیاری از خانواده ها مهیا نیست... ما هیچ فضای مناسبی برای پیاده روی و یا ورزش صبحگاهی نداریم ... دلخوشی و امکان تفریح برای زنان در محله وجود ندارد...!»

اختیاری به مدیریت محلی نداده اند

«صولتی»، دبیر شورایاری محله می گوید: مطابق با آنچه که در آیین نامه شورایاری آمده، مدیریت محله های فرهنگی و ورزشی باید به مدیران محله واگذار شود؛ درمحله استخر، کتابخانه و مجموعه های ورزشی وجود دارد اما مدیریت هیچ کدام در اختیار شورایاری ها نبوده و به بخش خصوصی واگذار شده است.درصد زیادی از اهالی نیز توان مالی پرداخت هزینه های دوره ای کلاس ها را نداشته و بهره برداری از آنها به افراد دیگر محلات اختصاص پیدا کرده است. باشگاه «نشاط» و زمین ورزشی «رویش» از جمله مراکزی است که گرچه در محله فعال هستند اما اهالی بهره کمی از آنها می برند.

 

زمین خالی داریم؛ فضای سبز و پارکینگ نداریم

وی با اشاره به وضعیت فضای سبز در محله  ادامه می دهد: یک زمین 4 هزار متری در محله  و در مجاورت با بیمارستان «شریعت رضوی»  وجود دارد که اگر این زمین خریداری و تملک شود، می تواند فضای سبز محله را افزایش دهد. متاسفانه صاحب زمین تلاش می کند که با آبیاری نکردن درخت های موجود در این زمین، درخت ها را خشک  و نابود کند در حالیکه این فضا با داشتن درخت، می تواند پارک و فضای سبز خوبی برای محله باشد. نبود پارکینگ طبقاتی در محله از دیگر معضلاتی است که با بهره برداری مناسب از فضاها و زمین های موجود در محله می توان نسبت به آن اقدام موثری انجام داد.

آسیب مانور و اقدامات نمادین!

«محمد رضا غلام زاده» جانشین دبیر شورایاری محله  نیز با اشاره به معضلات پیش روی محله درحوزه نبود نقاط ایمن در زمان وقوع زلزله به خبرنگار «طهران شهر» تاکید می کند: متاسفانه در شهر و کشوری زندگی می کنیم که خطر زمین لرزه داشته و ضرورت توجه به مباحث مدیریت بحران پس از وقوع زلزله بسیار اهمیت دارد، این در حالی است که به عنوان نمونه در منطقه 9 و محله ما سوله مدیریت بحرانی وجود نداشته و کانکس بحران موجود در پارک «کوکب» نیز خالی از تجهیزات و امکانات هستند.  در آخرین زمین لرزه «البرز» نیز که مردم تهران را وحشت زده کرد، شخصا دراین ارتباط ورود کردم وبا مشاهده سردرگمی مردم و نبود فضای مناسب برای اسکان، به این نتیجه رسیدم که منطقه  و محله از این نظرضعف های زیادی دارند؛ بیشتر اقدامات و فعالیتهای انجام شده در این حوزه مثل برگزاری مانور های زلزله، نمادین و نمایشی بوده و موثر نبوده اند. در حال حاضر دانشگاه هوایی مستقر در منطقه با داشتن پتانسیل و فضای مناسب، می تواند در زمان وقوع بحران به مکان امنی برای اسکان تبدیل شده و قبل از وقوع هر بحران، با امکانات مناسب مجهز شود.

محله در خطر فرونشست!

وی در ادامه به موضوع مهم و چالش زای دیگری در محله اشاره کرده و ادامه می دهد: بارها در نشست ها و جلسات مختلف اعلام کرده ام که برداشت ها بی رویه و هدر رفت آب موجود در چاه محله کوچه ( ذولقدر) «سراسیاب» به عمق 160 متر، باعث از بین رفتن رطوبت خاک شده و احتمال فرونشست زمین  و خانه ها در محله از جمله محور خیابان «طالقانی» و خیابان «گوزل خو» وجود دارد. این خطر نه تنها در آینده بلکه در حال حاضر هم محله را با چالش روبه رو  ساخته و باعث ایجاد ترک های غیر معمول در دیوار خانه ها شده است. متاسفانه مردم هم در این زمینه اطلاعات کافی اندارند. اما مسئولانی که در تمام جلسات رسمی و غیر رسمی، که از خطرات  این چاه برای محله مطلع هستند، باید اقدامی در این راستا انجام دهند.

جانشین دبیر شورایاری محله همچنین با اشاره به مشکلات مربوط به آسیب های اجتماعی در محله تصریح می کند: اقداماتی در این راستا و با تعامل نیروی انتظامی انجام شده است. اما اقدام شهرداری یا نیروی انتظامی در این راستا به تنهایی کافی نبوده و باید در این راستا درسطح کلان اقدام شود. اقدامات صورت گرفته در سطح محله گرچه موثر بوده، اما با توجه به رشد این آسیب ها، دیگر کاری از دست مدیریت محله و مدیران شهری ساخته نبوده و باید اقدامات جدی تری انجام شود.

انتقاد از کمرنگ شدن جایگاه شورایاران

«عیسی انصاری»، عضو شورایاری محله «سرآسیاب مهرآباد» نیز با انتقاد از نبود نگاه جدی به فعالیت شورایاری ها به خبرنگار ما می گوید: اولین سال های فعالیت شورایاران، مصوبات ما مورد بررسی قرار گرفته و اجرایی می شد، اما متاسفانه قریب به دو سال است که هیچ یک ازمصوبات شورایاران به مرحله اجرا نرسیده و طرح ها نیز مصوب نمی شوند. حتی در گذشته با یک تماس تلفنی به مدیران شهری محله و طرح مشکل یا معضلی در محله، مشکلات مردم برطرف می شد، اما گویا از اهمیت فعالیت شورایاران در  دوره های اخیر کاسته شده و مصوبات یا طرح ها روی دستمان می ماند.

 

وی ادامه می دهد: شوارایارن بدون کوچکترین چشم داشت یا امتیازی در حوزه معضلات و کاستی های محلات فعالیت دارند و بدون منت کار می کنند؛ از اعضای شورای شهر، معاونان و شهرداران مناطق و نواحی می خواهیم که به جایگاه شورا ها توجه داشته و آنرا کم اهمیت جلوه ندهند. متاسفانه شهرداران نواحی و مناطق حتی در جلسات دوره ای شورایاران نیز شرکت نکرده و به دعوت نمایندگان مردم در محلات پاسخ منفی می دهند. حضور این مسئولان در جلسات می تواند، مشاوره ای رایگان و محلی برای تبادل تجربیات باشد که آنها را مستفیم با معضلات مردم آشنا خواهد ساخت.